1. خداوند می‌فرماید: «در آن هنگام من خدای تمامی طوایف اسرائیل خواهم بود و ایشان قوم من خواهند بود.»
2. خداوند چنین می‌فرماید:«قومی که از دم شمشیر رستند،در بیابان فیض یافتند،آنگاه که من رفتم تا به اسرائیل استراحت ببخشم.
3. خداوند در ایام قدیم بر آنها ظاهر شده، فرمود:با مهری ازلی به تو مهر ورزیده‌ام؛از این رو تو را به محبت جذب کرده‌ام.
4. ای اسرائیلِ باکره،تو را دیگر بار بنا خواهم کرد،و تو از نو بنا خواهی شد!دیگر بار خویشتن را به دَفهایت خواهی آراست،و به رقصِ جشن‌گیرندگان بیرون خواهی آمد.
5. دیگر بار بر کوهسارانِ سامِرِه،تاکستانها غرس خواهی کرد؛باغبانان غرس خواهند کرد،و از میوۀ آنها بهره‌مند خواهند شد.
6. زیرا روزی خواهد آمد که دید‌بانان بر کوهستانِ اِفرایِم بانگ زنند:”برخیزید تا نزد یهوه خدایمان به صَهیون برآییم!“»
7. خداوند چنین می‌فرماید:«به جهت یعقوب بانگ شادی سر دهید؛برای سرآمدِ قومها فریاد برآورید؛ندا در دهید و بستایید و بگویید:”ای خداوند، قوم خود را نجات ده،باقیماندگان اسرائیل را!“
8. اینک آنان را از سرزمین شمال خواهم آورد،و از کَرانهای زمین جمع خواهم کرد.همراهشان کوران و لنگان، آبستنان و زنانِ زائو خواهند بود؛آری، جماعتی عظیم بدین مکان باز خواهند گشت.
9. گریان خواهند آمد،و من آنان را در حالی که التماس می‌کنند، باز خواهم آورد.ایشان را نزد نهرهای آب رهبری خواهم کرد،از راه همواری که در آن نلغزند.زیرا من پدر اسرائیل هستم،و اِفرایِم نخست‌زادۀ من است.