2. چشمان خود را به بلندیها برافراز و ببین!آیا جایی هست که در آن با تو همبستر نشده باشند؟تو همچون راهزن در بیابان، کنار راهها به انتظار معشوقانت نشستی،و این سرزمین را با زنای شرارت‌آمیز خود مُلَوَّث ساختی.
3. از همین روست که بارشها بازداشته شده،و بارانِ بهاری نباریده است؛اما تو را جبینِ زن فاحشه است،و از شرم و حیا اِبا داری.
4. تو هم‌اکنون مرا خوانده، گفتی: ”ای پدرم،تو دوست روزگار جوانی‌ام بوده‌‌ای،
5. آیا تا ابد خشمگین خواهی بود؟آیا غضبت را تا به آخر نگاه خواهی داشت؟“براستی که تو چنین سخن می‌گویی،اما هر شرارتی را که از دستت برآید، به عمل می‌آوری.»
6. خداوند در ایام یوشیای پادشاه، به من گفت: «آیا دیدی اسرائیلِ بی‌وفا چه کرده است؟ دیدی چگونه بر فراز هر تَلّ بلند و زیر هر درختِ سبز رفته و در آنجا زنا کرده است؟
7. من گفتم، ”پس از انجام همۀ این کارها نزد من باز خواهد گشت،“ اما بازنگشت، و خواهر خیانتکارش یهودا این را دید.
8. آری، او دید که من اسرائیلِ بی‌وفا را به سبب همۀ زناکاریهایش بیرون کردم و طلاقنامه‌ای به او دادم. و با این حال، خواهر خیانتکار او یهودا نترسید، بلکه او نیز رفته، زناکاری پیشه کرد.
9. اسرائیل به سبب آسان‌گیری در زناکاریِ خود، این سرزمین را مُلَوَّث ساخت و با سنگ و چوب زنا کرد.
10. و خداوند می‌گوید: با وجود این همه، خواهرِ خیانتکارِ او یهودا با تمامی دل خویش نزد من بازنگشت، بلکه تنها به ریا!»
11. خداوند مرا گفت: «اسرائیلِ بی‌وفا خود را از یهودای خیانتکار پارساتر نموده است.
12. پس برو و این سخنان را به جانب شمال ندا کرده، بگو: خداوند می‌فرماید،«”ای اسرائیلِ بی‌وفا، بازگرد!من بر تو با ناخشنودی نخواهم نگریست،زیرا که من وفادار هستم،و خشم خویش را تا به ابد نگاه نخواهم داشت؛این است فرمودۀ خداوند.
13. فقط به تقصیر خویش اِذعان کن،به اینکه بر یهوه خدایت عِصیان ورزیدی،و راههای خود را زیر هر درخت سبزبرای بیگانگان منشعب ساختی،و آواز مرا نشنیدی؛این است فرمودۀ خداوند.