16. و خداوند می‌گوید: در آن روزها، آنگاه که در این سرزمین بارور و کثیر شدید، دیگر نخواهید گفت: ’صندوق عهد خداوند‘. آن صندوق دیگر به ذهن کسی نخواهد آمد و به یاد آورده نخواهد شد. برای آن دلتنگ نخواهند شد و دوباره آن را نخواهند ساخت.
17. زیرا در آن ایام اورشلیم ’تخت پادشاهی یهوه‘ خوانده خواهد شد، و تمامی قومها به جهت بزرگداشت نام یهوه در اورشلیم گرد خواهند آمد و دیگر سرسختانه از دلِ شریرِ خود پیروی نخواهند کرد.
18. در آن روزها، خاندان یهودا به خاندان اسرائیل خواهد پیوست، و با هم از سرزمین شمال به سرزمینی در خواهند آمد که به پدرانتان به میراث بخشیدم.
19. «”گفتم چه شادمانه تو را در میان پسرانم جای خواهم داد،و سرزمینی مرغوب به تو خواهم بخشید،که زیباترین میراث همۀ قومهاست.نیز گفتم که مرا پدر خواهی خواند،و دیگر از پیروی من روی بر نخواهی تافت.
20. اما همچون زنی که به شوهر خود خیانت ورزد،تو ای خاندان اسرائیل به من خیانت ورزیدی؛این است فرمودۀ خداوند.“»
21. صدایی از بلندیها شنیده می‌شود،صدای گریه و التماس بنی‌اسرائیل،زیرا که راههای خویش را منحرف ساخته،و یهوه خدای خود را فراموش کرده‌اند.
22. «ای فرزندان بی‌وفا بازگشت کنید،و من بی‌وفایی شما را شفا خواهم داد.»«اینک نزدت می‌آییمزیرا تویی یهوه، خدای ما.
23. براستی که تپه‌ها فریبی بیش نیستند،غوغای فراز کوهها؛براستی که نجات اسرائیلدر یهوه خدای ماست.
24. «اما بت‌پرستیِ شرم‌آورْ دسترنج پدران ما را،از گله و رَمِه و پسران و دختران،از روزگار جوانیِ ما فرو بلعیده است.
25. بیایید تا به شرمساری خود اِذعان کنیم،بیایید تا رسوایی‌مان را در بر بگیریم،زیرا هم ما و هم پدران ما،از جوانی تا به امروز،به یهوه خدای خویش گناه ورزیده،و آواز یهوه خدای خود را نشنیده‌ایم.»