11. این سرزمین سراسر خراب و ویران خواهد شد، و این قومها هفتاد سال پادشاه بابِل را بندگی خواهند کرد.“
12. «اما خداوند میگوید: ”پس از پایان هفتاد سال، من پادشاه بابِل و آن قوم و سرزمین کَلدانیان را به سبب تقصیرشان مجازات خواهم کرد، و آن را ویرانۀ ابدی خواهم ساخت.
13. و بر آن سرزمین تمامی سخنان خود را که بر ضد آن گفتهام، نازل خواهم کرد، یعنی هر چه را در این کتاب مکتوب است و اِرمیا آن را دربارۀ همۀ قومها نبوّت کرده است.
14. زیرا قومهای بسیار و پادشاهانِ بزرگْ ایشان را بندۀ خود خواهند ساخت، و من ایشان را بر حسب کردارشان و اعمالِ دستهایشان جزا خواهم داد.“»
15. یهوه خدای اسرائیل به من چنین فرمود: «پیالۀ شرابِ خشم را از دست من بگیر و آن را به تمامِ قومهایی که تو را نزدشان میفرستم، بنوشان.
16. آنان خواهند نوشید و به سبب شمشیری که میانشان میفرستم، گیج خواهند خورد و دیوانه خواهند شد.»
17. پس پیاله را از دست خداوند گرفتم و به تمامیِ قومهایی که خداوند مرا نزد آنها فرستاد، نوشانیدم؛
18. یعنی به اورشلیم و شهرهای یهودا، و به پادشاهان و صاحبمنصبانش، تا آنها را به ویرانهای بَدَل کرده، مایۀ حیرت و انگشت به دهان ماندن و لعنت سازم، چنانکه امروز شده است؛
19. و نیز به فرعون پادشاه مصر و خادمان و صاحبمنصبان و تمامی قومش
20. و به تمامیِ قبایل مختلط آن سرزمین؛ و به تمامیِ پادشاهان سرزمین عوص و پادشاهان سرزمین فلسطینیان، یعنی پادشاهانِ اَشقِلون و غزه و عِقرون، و نیز به باقیماندگانِ اَشدود،
21. و به اَدوم و موآب و بنیعَمّون؛
22. و به تمامی پادشاهان صور و همۀ پادشاهان صیدون و پادشاهان سرزمینهای ساحلی که آنسوی دریا هستند؛
23. همچنین به دِدان و تیما و بُوز و به تمامی کسانی که گوشههای موی خود را میتراشند،
24. و به تمامی پادشاهان عرب و همۀ پادشاهانِ قبایل مختلطِ بادیهنشین؛
25. به تمامی پادشاهان زِمری و همۀ پادشاهان عیلام و همۀ پادشاهان ماد؛
26. و به تمامی پادشاهان شمال خواه نزدیک و خواه دور، یکی از پس دیگری، و تمامی ممالک جهان که روی زمینند. و پس از ایشان، پادشاه بابِل خواهد نوشید.
27. «آنگاه به ایشان بگو، ”خداوند لشکرها، خدای اسرائیل، چنین میفرماید: بنوشید و مست شده، قِی کنید و به سبب شمشیری که میانتان میفرستم، بیفتید و دیگر برنخیزید.“
28. اگر نخواستند پیاله را از دستت گرفته بنوشند، آنگاه بدیشان بگو، ”خداوند لشکرها چنین میفرماید: باید بنوشید!
29. زیرا اینک من به رسانیدن بلا بر شهری که نام مرا بر خود دارد، آغاز خواهم کرد. پس آیا شما بهواقع بیسزا خواهید ماند؟ نه، بیسزا نخواهید ماند، زیرا من شمشیری بر تمامی ساکنان جهان مأمور میدارم.“ این است فرمودۀ خداوند لشکرها.