1. پس من که به‌خاطر خداوند در بندم، از شما تمنا دارم به شایستگی دعوتی که از شما به عمل آمده است، رفتار کنید،
2. در کمال فروتنی و ملایمت؛ و با بردباری و محبت یکدیگر را تحمل کنید.
3. به سعی تمام بکوشید تا آن یگانگی را که از روح است، به مدد رشتۀ صلح حفظ کنید.
4. زیرا یک بدن هست و یک روح، چنانکه فرا خوانده شده‌اید به یک امیدِ دعوت خویش؛
5. یک خداوند، یک ایمان، یک تعمید؛
6. و یک خدا و پدر همه که فوق همه، از طریق همه، و در همه است.
7. امّا به هر یک از ما به فراخور اندازۀ بخشش مسیح، فیض بخشیده شده است.
8. از این رو می‌گوید:«هنگامی که به عرش برین صعود کرد،اسیران را به اسیری بردو هدایا به مردم داد.»
9. عبارت ’صعود کرد‘، حاکی از چیست، جز آن که به جایهای پست‌تر زمینی نیز نزول کرد؟
10. او که نزول کرد، همان است که از همۀ آسمانها بسی فراتر رفت، تا همه چیز را پر سازد.
11. و اوست که بخشید برخی را به عنوان رسول، برخی را به عنوان نبی، برخی را به عنوان مبشر، و برخی را به عنوان شبان و معلّم،
12. تا مقدسین را برای کار خدمت آماده سازند، برای بنای بدن مسیح،
13. تا زمانی که همه به یگانگی ایمان و شناخت پسر خدا دست یابیم و بالغ شده، به بلندای کامل قامت مسیح برسیم.