11. من راه حکمت را به تو می‌آموزمو در مسیر راست هدایتت می‌کنم.
12. چون در راه بروی، قدمهایت را مانعی نخواهد بود؛چون بدوی، نخواهی لغزید.
13. رهنمود را به چنگ گیر و آن را فرو مگذار؛پاسش بدار، زیرا که حیات توست.
14. به راه شریران پا مگذارو در طریق بدکاران گام مزن.
15. از آن دوری کن و در آن ره مسپار؛از آن، روی بگردان و به راه خویش رو.
16. زیرا تا شرارتی نکنند نمی‌خُسبند،و تا کسی را نلغزانند خواب به چشمشان نمی‌آید.
17. نانِ شرارت را می‌خورندو شرابِ خشونت را می‌نوشند.
18. طریق پارسایان همچون طلوع سپیده‌دمان است،که تا روشنایی نیمروز، نور آن هر دم فزونی می‌گیرد.
19. اما راه شریران همچون تاریکیِ غلیظ استو نمی‌دانند که از چه می‌لغزند.
20. پسرم، به آنچه می‌گویم توجه کن؛و به سخنانم نیک گوش فرا ده.
21. آنها را از نظر دور مکنبلکه در قلبت نگاهشان بدار؛
22. زیرا برای یابندگان خود حیاتندو شفا برای تمامیِ تن ایشان.
23. دل خویش را با مراقبتِ تمام پاس بدار،زیرا سرچشمۀ امور حیاتی است.
24. کج‌گویی را از دهان خود بزدای؛و بدسخنی را از لبان خویش دور کن.
25. چشمانت مستقیم به جلو بنگرد،مژگانت راست به جلو باشد.
26. مسیر پاهای خویش را هموار گردانکه همۀ راههایت استوار خواهد شد.