امثال 27:8-14 هزارۀ نو (NMV)

8. مردی که از خانه‌اش آواره شود،پرنده‌ای را مانَد که از لانه‌اش آواره شده باشد.

9. عطر و بوی خوش، دل را شاد می‌سازد،مشورت خالص، به دوستی شیرینی می‌بخشد.

10. دوست خود و دوست پدر خود را ترک مکن،و به هنگام مصیبت به خانۀ برادرت مرو؛همسایۀ نزدیک بِه از برادر دور است.

11. پسرم، حکیم باش، و دل مرا شاد کن؛آنگاه ملامت‌کنندگان خود را پاسخ توانم داد.

12. عاقل، خطر را می‌بیند و پنهان می‌شود،اما ساده‌لوح پیش می‌رود و تاوانش را می‌دهد!

13. جامۀ کسی را که ضامن غریبه می‌شود، بگیر!لباس کسی را که برای زن بیگانه ضمانت می‌کند، گرو نگاه دار.

14. آن که صبح زود همسایۀ خود را به صدای بلند برکت دهد،به منزلۀ لعنت محسوب می‌شود.

امثال 27