11. هاویه و ابدون در نظر خداوند است،چقدر بیشتر دل آدمی!
12. تمسخرگر توبیخ را خوش نمی‌دارد،گریزان است او از حکیمان!
13. دل شادمان، چهره را شاداب می‌سازد،اما دل دردمند روح را افسرده می‌کند.
14. دل مردِ فهیم جویای معرفت است،اما دهان جاهلان در حماقت می‌چَرَد.
15. همۀ روزهای عمر ستمدیدگان مصیبت‌بار است،اما آنان را که دلی خوش است، ضیافت دائمی است.
16. کم داشتن با ترس خداوند،بِه از گنجی عظیم با پریشانی.
17. سفرۀ محقر، با محبت،بِه از ضیافت شاهانه، با نفرت.
18. مرد تندخو نزاعها برمی‌انگیزد،اما شخص دیرخشم مرافعه را فرو می‌نشاند.
19. راهِ کاهلان خاربست است،طریق صالحان، شاهراه.
20. فرزند حکیم، مایۀ شادی پدر است،اما مرد نادان، مادر خویش را خوار می‌شمارد.