1. زن حکیم خانۀ خویش را بنا می‌کند،اما زن نادان به دست خود آن را ویران می‌سازد.
2. آن که در راستی خود گام برمی‌دارد از خداوند می‌ترسد،اما آن که راههایش منحرف است او را خوار می‌شمارد.
3. نادان چوب زبان متکبر خود را می‌خورد،اما لبهای حکیمان، ایشان را محافظت می‌کند.
4. جایی که گاو نباشد، آخور پاک است،اما از قوّت گاو است که محصول فراوان می‌شود.
5. شاهد امین دروغ نمی‌گوید،اما شاهد کاذب دروغ می‌بافد!
6. تمسخرگر حکمت را می‌جوید و نمی‌یابد،اما فهیمان آسان به معرفت می‌رسند.
7. همنشینِ نادان مشو،زیرا معرفت بر لبانش نخواهی یافت.
8. حکمتِ عاقلان در این است که راههای خود را درک می‌کنند،اما نادانیِ جاهلان فریب است.
9. جاهلان را توانِ دلجویی نیست،اما در میان صالحان خشنودی است.