10. و فْریجیه و پامفیلیه و مصر و نواحی لیبی متصل به قیرَوان و نیز زائران رومی
11. (چه یهودی و چه یهودی‌شده)؛ و همچنین مردمان کْرِت و عربستان - همه می‌شنویم که اینان به زبان ما مدح اعمال عظیم خدا را می‌گویند.»
12. پس همگی متحیر و سرگشته از یکدیگر می‌پرسیدند: «معنی این رویداد چیست؟»
13. امّا برخی نیز ریشخندکنان می‌گفتند: «اینان مست شرابند!»
14. آنگاه پطرس با آن یازده تن برخاست و صدای خود را بلند کرده، خطاب بدیشان گفت: «ای یهودیان و ای ساکنان اورشلیم، این را دریابید و به آنچه می‌گویم به‌دقّت گوش فرا دهید!
15. این مردان، برخلاف آنچه شما می‌پندارید مست نیستند، زیرا هنوز ساعت سوّم از روز است!
16. بلکه این همان است که یوئیل نبی درباره‌اش چنین پیشگویی کرده بود:
17. «”خدا می‌فرماید: در روزهای آخراز روح خود بر تمامی بشر فرو خواهم ریخت.پسران و دختران شما نبوّت خواهند کرد،جوانانتان رؤیاها خواهند دیدو پیرانتان خوابها.
18. و نیز در آن روزها،حتی بر غلامان و کنیزانم،از روح خود فرو خواهم ریختو آنان نبوّت خواهند کرد.
19. بالا، در آسمان، عجایب،و پایین، بر زمین، آیات به ظهور خواهم آورد،از خون و آتش و بخار.
20. پیش از فرا رسیدن روز عظیم و پرشکوه خداوند،خورشید به تاریکی و ماهبه خون بدل خواهد شد.
21. آنگاه هر که نام خداوند را بخواند، نجات خواهد یافت.“
22. «ای قوم اسرائیل، این را بشنوید: چنانکه خود آگاهید، عیسای ناصری مردی بود که خدا با معجزات و عجایب و آیاتی که به دست او در میان شما ظاهر ساخت، بر حقانیتش گواهی داد.
23. آن مرد بنا بر مشیّت و پیشدانی خدا به شما تسلیم کرده شد و شما به دست بی‌دینان بر صلیبش کشیده، کشتید.
24. ولی خدا او را از دردهای مرگ رهانیده، برخیزانید، زیرا محال بود مرگ بتواند او را در چنگال خود نگاه دارد.
25. چنانکه داوود دربارۀ او می‌فرماید:«”خداوند را همواره پیش روی خود دیده‌ام،چه او بر دست راست من است تا جنبش نخورم.