3. و او خطابۀ خود را آغاز کرده، گفت:«وحی بَلعام پسر بِعور،وحی مردی که چشمانش باز می‌شود،
4. وحی آن که سخنان خدا را می‌شنود،و رؤیای قادر مطلق را می‌بیند،که فرو می‌افتد و چشمانش گشوده می‌شود:
5. چه زیباست خیمه‌هایت، ای یعقوب،و مسکنهایت، ای اسرائیل!
6. همچون وادیهای گسترده تا به دوردستها،همچون باغهایی بر کنار رودخانه،مانند درختان عودی که خداوند کاشته باشد،مانند سروهای آزاد بر کنار آبها.