41. و در آن روزها گوسالهای ساختند و در برابر آن بت، قربانیهای بسیار گذراندند و به افتخار ساخته و پرداختهٔ دست خود جشنی برپا نمودند،
42. لیكن خدا از آنان روی گردان شد و ایشان را به پرستش ستارگان آسمانی واگذاشت. همانطور كه در كتاب انبیا مكتوب است:'ای قوم اسرائیل آیا طی این چهل سالبرای من در بیابان قربانی كردهایدیا هدیهای تقدیم داشتهاید؟
43. خیر، بلكه شما خیمهٔ مولکو پیكرهٔ خدای ستارهٔ خود رمفان را با خود حمل میكردید،آنها بُتهایی بودند كه برای پرستش ساخته بودیدپس شما را به آنسوی بابل تبعید خواهم كرد.'
44. «اجداد ما در بیابان خیمهٔ مقدّس داشتند و این خیمه همان چیزی است كه خدا به موسی دستور داد كه طبق آن نمونهای كه قبلاً دیده بود بسازد.
45. نیاکان ما در نسل بعد در آن وقت كه زمین كنعان را به تصرّف درآورده بودند، یعنی وقتی خدا اقوام دیگر را از سر راهشان برمیداشت، آن خیمه را به همراهی یوشع با خود آوردند و تا زمان داوود آن خیمه در آنجا ماند.
46. داوود مورد لطف خدا واقع شد و تقاضا نمود كه به او اجازه داده شود مسكنی برای خدای یعقوب بنا نماید.
47. ولی این سلیمان بود كه خانهای برای خدا ساخت.
48. «امّا خدای متعال در مسكنهای ساختهٔ دست بشر ساكن نمیشود. چنانکه نبی فرموده است:
49. 'آسمان تخت منو زمین پایانداز من است.برای من چه خانهای خواهید ساخت؟
50. استراحتگاه من كجاست؟آیا دست خود من جمیع این چیزها را نساخته است؟'
51. «ای گردنكشان كه از دل و گوش كافرید و گوشهایتان كر است. شما هم مثل اجداد خود همیشه به ضد روحالقدس مقاومت میكنید.