24. امّا خدا او را زنده كرد و از عذاب مرگ رهایی داد. زیرا محال بود، مرگ بتواند او را در چنگ خود نگه دارد.
25. داوود دربارهٔ او می‌فرماید:'خداوند را همیشه پیش روی خود می‌دیدمزیرا او در دست راست من است تا لغزش نخورم.
26. به این سبب دلم مسرور گردیدو زبانم از شادمانی فریاد می‌کردو بدن فانی من در امید ساكن خواهد شد،
27. از آن‌رو كه جانم را در دنیای مردگان ترک نخواهی كردو نمی‌گذاری كه بندهٔ امین تو فساد را ببیند.
28. تو راههای حیات را به من شناسانیده‌ایو با حضور خود مرا از شادمانی پر خواهی كرد.'
29. «ای برادران دربارهٔ جدّ ما داوود صریحاً باید بگویم كه او نه فقط مرد و به خاک سپرده شد، بلكه آرامگاه او نیز تا به امروز در میان ما باقی است.
30. و چون او نبی بود و می‌دانست كه خدا برای او سوگند یاد كرده است، كه از نسل او یک نفر را بر تخت سلطنت بنشاند،
31. از قبل، رستاخیز مسیح را پیش‌بینی نموده دربارهٔ آن گفت:'او در دنیای مردگان ترک نشدو جسد او هرگز فاسد نگردید.'
32. خدا همین عیسی را پس از مرگ زنده كرد و همهٔ ما بر آن گواه هستیم.
33. حال كه عیسی به دست راست خدا بالا برده شده است، روح‌القدس موعود را از پدر یافته و به ما افاضه كرده است، شما این چیزها را می‌بینید و می‌شنوید.