31. و کسانی‌که در سفر از جلیل به اورشلیم همراه او بودند روزهای زیادی او را دیدند و هم اكنون در برابر قوم، شاهدان او می‌باشند.
32. ما در حضور شما مژدهٔ آن وعده‌ای را كه خدا به نیاکان ما داد اعلام می‌کنیم
33. كه خدا برای ما كه فرزندان آنان هستیم با رستاخیز عیسی به آن وعده وفا كرده است، چنانکه در مزمور دوم آمده است:'تو پسر من هستیامروز من پدر تو شده‌ام.'
34. باز هم در خصوص رستاخیز او از مردگان و اینكه دیگر او فساد را نخواهد دید، خدا چنین فرمود:'من آن بركات مقدّس و قابل اطمینانی راكه به داوود وعده داده‌ام به تو خواهم بخشید.'
35. و در جای دیگر می‌فرماید:'تو به این رضا نخواهی داد، كه بندهٔ امین تو فساد را ببیند.'
36. و امّا داوود كه در روزگار خود طبق ارادهٔ خدا خدمت كرده بود، درگذشت و به نیاکان خود ملحق شد و فساد را دید،
37. امّا آن کسی‌که خدا او را زنده گردانید، هرگز فساد را ندید.
38. ای برادران، شما باید بدانید كه مژدهٔ آمرزش گناهان به وسیلهٔ عیسی به شما اعلام شده است.
39. شما باید بدانید كه هرکس به او ایمان آورد، از تمام گناهانی كه شریعت موسی نتوانست او را آزاد نماید، آزاد خواهد شد.
40. پس مواظب باشید، كه این گفتهٔ انبیا در مورد شما صادق نباشد كه می‌فرماید:
41. 'ای استهزا كنندگان توجّه كنید،حیران شوید و نابود گردید،زیرا در روزگار شما كاری خواهم كردكه حتّی اگر كسی آن را برایتان بیان كند باور نخواهید كرد.'»
42. در موقع خروج از كنیسه مردم از آنها تقاضا كردند، كه سبت بعدی نیز دربارهٔ این امور برای ایشان سخن بگویند
43. و وقتی مجلس تمام شد، بسیاری از یهودیان و آنها كه به یهودیّت گرویده بودند، به دنبال پولس و برنابا به راه افتادند. این دو با آنان صحبت می‌کردند و ایشان را تشویق می‌‌نمودند كه در فیض الهی استوار بمانند.