14. یوسف دست خود را به گردن برادرش بنیامین انداخت و شروع كرد به گریه كردن. بنیامین هم درحالی‌که یوسف را در بغل گرفته بود، گریه می‌كرد.
15. یوسف سپس در حالی كه هنوز گریه می‌كرد، برادرانش را یكی‌یكی در آغوش گرفت و بوسید، بعد از آن برادرانش با او به گفت‌وگو پرداختند.
16. وقتی خبر به کاخ فرعون رسید كه برادران یوسف آمده‌اند فرعون و درباریان همه خوشحال شدند.
17. فرعون به یوسف گفت: «به برادرانت بگو چارپایان خود را بار كنند و به كنعان برگردند.
18. سپس پدر و خانواده‌هایشان را بردارند و به اینجا بیایند. من بهترین زمین مصر را و بیشتر از آنچه كه برای زندگی آنها لازم باشد، به ایشان خواهم داد.
19. به آنها بگو چندین گاری از مصر با خود ببرند تا زنان و بچّه‌های كوچک را سوار كنند و همراه پدرشان بیاورند.
20. آنها از بابت چیزهایی كه نمی‌توانند با خود بیاورند نگران نباشند زیرا بهترین چیزها در سرزمین مصر مال آنها خواهد بود.»
21. پسران یعقوب همان‌طور‌که به ایشان گفته شده بود، انجام دادند و یوسف همان‌طور‌که فرعون دستور داده بود، چند گاری و خوراک برای سفر به ایشان داد.
22. همچنین به هرکدام از آنها یک دست لباس داد. امّا به بنیامین سیصد سكّهٔ نقره و پنج دست لباس داد.
23. یوسف ده بار الاغ از بهترین چیزهای مصر و ده بار الاغ غلاّت و نان و آذوقه برای سفر پدرش فرستاد.
24. او برادران خود را روانه نمود و به آنها گفت: «در راه با یكدیگر دعوا نكنید.»
25. آنها مصر را ترک كردند و به نزد پدرشان یعقوب در كنعان رفتند.
26. به پدرشان گفتند: «یوسف هنوز زنده است. او نخست‌وزیر مصر است!» یعقوب مات و متحیّر شده بود، زیرا نمی‌توانست حرفهای آنها را باور كند.
27. امّا وقتی آنها تمام سخنان یوسف را به او گفتند، و وقتی گاریهایی را كه یوسف برای آوردن او به مصر فرستاده بود، دید حرفهای آنها را باور كرد.