7. وقتی یوسف برادران خود را دید آنها را شناخت. امّا طوری رفتار كرد كه گویی آنها را نمی‌شناسد. یوسف با خشونت از آنها پرسید: «شما از كجا آمده‌اید؟»آنها جواب دادند: «ما از كنعان آمده‌ایم تا آذوقه بخریم.»
8. یوسف برادران خود را شناخت ولی آنها یوسف را نشناختند.
9. یوسف خوابی را كه دربارهٔ آنها دیده بود، به یاد آورد و به آنها گفت: «شما جاسوس هستید و آمده‌اید تا از ضعف كشور ما آگاه شوید.»
10. آنها گفتند: «نه، ای آقا، ما مثل غلامان تو برای خرید آذوقه آمده‌ایم.
11. ما همه برادریم، ما جاسوس نیستیم بلكه مردمان امین و راستگویی هستیم.»
12. یوسف به آنها گفت: «نه شما آمده‌اید تا از ضعف كشور ما آگاه شوید.»
13. آنها گفتند: «ای آقا، ما دوازده برادر بودیم. همه فرزندان یک مرد در سرزمین کنعان. یكی از برادران ما اكنون نزد پدرمان است و یكی هم مرده است.»
14. یوسف گفت: «به همین جهت است كه گفتم، شما جاسوس هستید.
15. حالا شما را این‌طور امتحان می‌كنم: به جان فرعون قسم كه تا برادر كوچک شما به اینجا نیاید شما را آزاد نخواهم كرد.
16. یكی از شما برود و او را بیاورد. بقیّهٔ شما هم اینجا زندانی خواهید شد تا درستی حرف شما ثابت شود. در غیر این صورت، به جان فرعون قسم می‌خورم كه شما جاسوس هستید.»
17. سپس آنها را مدّت سه روز در زندان انداخت.