27. بعد از این كشتار، پسران دیگر یعقوب شهر را غارت كردند تا انتقام خواهرشان را كه لكّه‌دار شده بود، بگیرند.
28. آنها گلّه‌های گوسفند و گاو و الاغ و هرچه كه در شهر و مزرعه بود، برداشتند.
29. آنها تمام چیزهای قیمتی را برداشتند و زنان و بچهّ‌ها را اسیر كردند و هرچه در خانه‌ها بود، بردند.
30. یعقوب به شمعون و لاوی گفت: «شما مرا به دردسر انداختید. حالا كنعانیان و فرزیان و تمام كسانی‌كه در این سرزمین هستند از من متنفّر خواهند شد. من یاران زیادی ندارم. اگر همهٔ آنها با هم متّحد شوند و به من حمله كنند، تمام ما نابود خواهیم شد.»
31. امّا آنها جواب دادند: «ما نمی‌توانیم بگذاریم كه با خواهر ما مثل یک فاحشه رفتار كنند.»