1. روزی دینه -دختر یعقوب و لیه- به دیدار چند نفر از زنان كنعانی رفت.
2. شكیم-پسر حمور حوّی- كه رئیس آن منطقه بود، او را دید و به زور او را گرفت و به او تجاوز كرد.
3. امّا متوجّه شد كه او دختر بسیار زیبا و دلربایی است و عاشق او شد. پس كوشش می‌كرد كه هرطور شده دل او را بدست آورد.
4. پس شكیم به پدرش گفت: «از تو می‌خواهم كه این دختر را برای من بگیری.»
5. یعقوب فهمید كه دخترش دینه، لكّه‌دار شده است. امّا چون پسران او با گلّه رفته بودند، كاری نكرد تا آنها بازگردند.
6. حمور، پدر شكیم به نزد یعقوب رفت تا با او گفت‌وگو كند.
7. در همین موقع پسران یعقوب از مزرعه آمدند. وقتی از ماجرا باخبر شدند بشدّت ناراحت و خشمگین شدند. زیرا كه شكیم به دختر یعقوب تجاوز كرده بود و به این وسیله به قوم اسرائیل توهین شده بود.
8. حمور به ایشان گفت: «پسر من شكیم عاشق دختر شما شده است. خواهش می‌كنم اجازه بدهید تا با او ازدواج كند.
9. بیایید با هم قرارداد ببندیم تا دختران و پسران ما با هم ازدواج كنند.
10. به این ترتیب شما می‌توانید در سرزمین ما بمانید و در هر جایی که می‌خواهید زندگی كنید. آزادانه به كسب و كار مشغول شوید و اموال فراوان برای خود به دست آورید.»
11. سپس شكیم به پدر و برادران دینه گفت: «شما این لطف را در حق من بكنید، در عوض هرچه بخواهید به شما خواهم داد.
12. هرچه پیشكش و هر چقدر مهریه می‌خواهید من قبول دارم. شما فقط اجازه بدهید كه من با دینه ازدواج كنم.»
13. پسران یعقوب، چون شكیم خواهرشان دینه را لكّه‌دار كرده بود، به شكیم و پدرش حمور با حیله جواب دادند.
14. آنها گفتند: «ما نمی‌توانیم بگذاریم خواهرمان با مردی كه ختنه نشده است، ازدواج كند. چون این‌كار برای ما ننگ است.