16. وقت عصر بود. یعقوب از مزرعه می‌آمد. لیه به استقبال او رفت و گفت: «تو امشب باید با من بخوابی، زیرا من مِهر گیاه پسرم را برای این‌كار داده‌ام.» پس آن شب یعقوب با او خوابید.
17. خدا دعای لیه را مستجاب كرد و او آبستن شد و پنجمین پسرش را زایید.
18. سپس لیه گفت: «خدا به من پاداش داده است. زیرا من كنیز خود را به شوهرم داده‌ام.» پس او اسم پسرش را یساكار گذاشت.
19. لیه بار دیگر آبستن شد و پسر ششم را برای یعقوب زایید.
20. او گفت: «خدا هدیه‌ای عالی به من داده است. حالا دیگر مورد توجّه شوهرم قرار می‌گیرم، چون شش پسر برای او زاییده‌ام.» پس اسم او را زبولون گذاشت.
21. بعد از آن دختری زایید و اسمش را دینه گذاشت.
22. خدا راحیل را به یاد آورد. دعای او را مستجاب كرد و به او قدرت بچّه‌دار شدن عطا فرمود.
23. او آبستن شد و پسری زایید. راحیل گفت: «خدا پسری به من داده و به این وسیله ننگ مرا برطرف ساخته است.»
24. بنابراین اسم او را یوسف گذاشت و گفت: «خداوند پسر دیگری هم به من خواهد داد.»
25. بعد از تولّد یوسف، یعقوب به لابان گفت: «اجازه بده به وطن خودم و به خانه‌ام بازگردم.
26. زنان و بچّه‌های مرا كه به خاطر آنها برای تو كار كرده‌ام به من بده تا از اینجا بروم. البتّه تو خوب می‌دانی كه چطور به تو خدمت كرده‌ام.»
27. لابان به او گفت: «خواهش می‌كنم به حرفهای من گوش كن، من فال گرفته‌ام و فهمیده‌ام كه خداوند به‌خاطر تو مرا بركت داده است.
28. پس حالا بگو مزدت چقدر است تا به تو بدهم.»
29. یعقوب جواب داد: «تو می‌دانی كه چطور گلّه‌های تو تحت مراقبت من زیاد شده‌اند.
30. وقتی من نزد تو آمدم، اموال تو كم بود ولی حالا زیاد شده است. خداوند به‌خاطر من تو را بركت داده است. حالا دیگر وقت آن است كه من به فكر خودم باشم.»
31. لابان پرسید: «چه چیزی باید به تو بدهم؟» یعقوب جواب داد: «من هیچ مزدی نمی‌خواهم. اگر با پیشنهاد من موافق باشی من به كارم ادامه می‌دهم و از گلّه‌های تو مواظبت می‌كنم: