7. حیوانی برای من بیاور و آن را بپز تا من بعد از خوردن آن قبل از آنکه بمیرم، دعا كنم كه خداوند تو را بركت دهد.
8. حالا پسرم، به من گوش بده و هرچه به تو می‌گویم انجام بده.
9. به طرف گلّه برو. دو بُزغالهٔ چاق بگیر و بیاور. من آنها را می‌پزم و از آن غذایی كه پدرت خیلی دوست دارد، درست می‌كنم.
10. تو می‌توانی آن غذا را برای او ببری تا بخورد و قبل از مرگش، از خداوند برای تو بركت بطلبد.»
11. امّا یعقوب به مادرش گفت: «تو می‌دانی كه بدن عیسو موی زیاد دارد، ولی بدن من مو ندارد.
12. شاید پدرم مرا لمس كند و بفهمد كه من او را فریب داده‌ام، در آن صورت به جای بركت لعنت نصیب من خواهد شد.»
13. مادرش گفت: «پسرم بگذار هرچه لعنت برای توست به گردن من بیفتد. تو فقط آن چیزی كه من می‌گویم انجام بده. برو و آنها را برای من بیاور.»
14. پس او رفت و بُزغالهها را گرفت و برای مادرش آورد. مادرش از آنها غذایی را كه پدرش دوست می‌داشت پخت.
15. سپس او بهترین لباسهای عیسو را كه در خانه بود آورد و به یعقوب پوشانید.
16. همچنین با پوست بُزها بازوها و قسمتی از گردن او را كه مو نداشت پوشانید.
17. سپس آن غذای خوشمزه را با مقداری از نانی كه پخته بود به او داد.
18. یعقوب نزد پدرش رفت و گفت: «پدر!»او جواب داد: «بله، تو كدام‌یک از پسران من هستی؟»
19. یعقوب گفت: «من پسر بزرگ تو عیسو هستم. كاری را كه به من گفته بودی انجام دادم. لطفاً بلند شو بنشین و غذایی را كه برایت آورده‌ام بگیر و از خدایت برایم طلب بركت كن.»