5. خداوند او را بیرون برد و فرمود: «به آسمان نگاه كن و بكوش ستاره‌ها را بشماری. فرزندان تو به همین اندازه زیاد خواهند شد.»
6. اَبرام به خداوند ايمان آورد و به‌خاطر این، خداوند او را کاملاً نيک شمرد و او را قبول كرد.
7. سپس خداوند به او فرمود: «من خداوندی هستم كه تو را از اور كلدانیان بیرون آوردم تا این سرزمین را به تو بدهم كه مال خودت باشد.»
8. امّا اَبرام از خداوند پرسید: «ای خداوند متعال، چگونه بدانم كه این زمین مال خود من خواهد بود؟»
9. خداوند در جواب فرمود: «یک گوساله و یک بُز و یک قوچ كه هرکدام سه ساله باشد و یک قمری و یک كبوتر برای من بیاور.»
10. اَبرام این حیوانات را برای خدا آورد، آنها را از وسط دو تکه كرد و هر تکه را نزد تكهٔ دیگر گذاشت. امّا پرندگان را پاره نكرد.
11. لاشخورها آمدند تا آنها را بخورند ولی اَبرام آنها را دور كرد.