33. ما را به راستی تنبیه نمودی،حتّی با وجود اینکه ما گناه کرده‌ایم، تو وفادار بوده‌ای.
34. نیاکان، پادشاهان، رهبران و کاهنان ما،از قوانین تو پیروی نکردند.آنان به فرمانها و هشدارهای تو گوش فرا ندادند.
35. با رضایت تو، پادشاهان بر قوم فرمانروایی کردند،و در سرزمین گسترده و حاصلخیزی که تو به آنها دادی، زندگی کردند؛امّا از گناه بازگشت نکردند و از خدمت به تو کوتاهی کردند.
36. اکنون ما در سرزمینی که تو به نیاکان ما دادی،تا از میوه‌ها و فرآورده‌های نیکویش لذّت ببرند، برده هستیم.
37. فرآورده‌های این سرزمین نصیب پادشاهانی استکه تو به سبب گناهان ما، بر ما مسلّط ساختی.آنها مطابق میل خود با ما و احشام ما عمل می‌کنند،و ما در محنت عمیقی به سر می‌بریم.»
38. به سبب همهٔ این رویدادها ما پیمانی پایدار نوشتیم و رهبران و لاویان و کاهنان آن را مُهر کردند.