4. آنگاه صدای دیگری از آسمان شنیدم كه می‌گفت:«از او بیرون آیید. ای قوم من،مبادا در گناهان او سهیم شویدو در بلاهایش شریک گردید!
5. زیرا گناهان او تا به فلک انباشته شدهو خدا تبهكاری‌هایش را از یاد نبرده است.
6. آن‌چنان با او رفتار كنید كه او با دیگران كرده است.برای کارهایش دوچندان به او بازگردانید.پیاله‌اش را دو برابر غلیظ‌تر از پیاله‌ای بگردانیدكه او برای شما تهیّه كرده است.
7. او را به همان اندازه كه به جلال و تجمّل خویش فخر می‌کرد،غم و عذاب دهید.چون او در دل خود می‌گوید:'من مثل ملكه بر تخت خود نشسته‌ام!من دیگر بیوه نیستمو غم را هرگز نخواهم دید.'
8. به این جهت تمام بلایا یعنی مرگ و غم و قحطی در یک روز به او روی می‌آورندو او در آتش خواهد سوخت،زیرا خداوند، خدایی كه این چنین او را كیفر می‌دهد، قادر است.»