1. سپس فرشته‌ای را دیدم كه از آسمان به زیر می‌آمد. او با اقتدار و اختیار عظیم آمد و زمین از شكوه و جلال او روشن شد.
2. آنگاه با صدایی بلند گفت: «بابل سقوط كرده است! بابل بزرگ سقوط كرده است! بابل، مسكن دیوها، و مکان ارواح خبیث و قفس پرندگان نجس و نفرت‌انگیز شده است،
3. زیرا همهٔ ملل از شراب آتشین زنای او نوشیده‌اند. شاهان زمین با او زنا کرده‌اند و بازرگانان جهان از زیادی عیّاشی او توانگر شده‌اند.»
4. آنگاه صدای دیگری از آسمان شنیدم كه می‌گفت:«از او بیرون آیید. ای قوم من،مبادا در گناهان او سهیم شویدو در بلاهایش شریک گردید!
5. زیرا گناهان او تا به فلک انباشته شدهو خدا تبهكاری‌هایش را از یاد نبرده است.
6. آن‌چنان با او رفتار كنید كه او با دیگران كرده است.برای کارهایش دوچندان به او بازگردانید.پیاله‌اش را دو برابر غلیظ‌تر از پیاله‌ای بگردانیدكه او برای شما تهیّه كرده است.
7. او را به همان اندازه كه به جلال و تجمّل خویش فخر می‌کرد،غم و عذاب دهید.چون او در دل خود می‌گوید:'من مثل ملكه بر تخت خود نشسته‌ام!من دیگر بیوه نیستمو غم را هرگز نخواهم دید.'
8. به این جهت تمام بلایا یعنی مرگ و غم و قحطی در یک روز به او روی می‌آورندو او در آتش خواهد سوخت،زیرا خداوند، خدایی كه این چنین او را كیفر می‌دهد، قادر است.»
9. هرگاه پادشاهان زمین كه با او زنا کرده‌اند و از تجمّل زیاد او بهره‌مند شده‌اند، دود سوختن او را ببینند، به حال او گریه و زاری خواهند كرد.
10. آنها از ترس عذابی كه او متحمّل می‌شود، دور ایستاده خواهند گفت: «آه، آه، ای شهر بزرگ، ای بابل، شهر پرقدرت كه در یک ساعت به كیفر خود رسیدی!»
11. بازرگانان جهان نیز اشک خواهند ریخت و برای او سوگواری خواهند نمود؛ زیرا دیگر كسی كالاهای آنان را نمی‌‌‌خرد.