8. من در مورد قربانی‌های شما و قربانی‌های سوختنی شما،که پیوسته تقدیم می‌کنید، شما را سرزنش نمی‌کنم.
9. من به گاو مزرعهٔ شماو به بُز گلّهٔ شما احتیاجی ندارم،
10. زیرا همهٔ حیوانات جنگلو تمام چارپایانی که بر هزاران کوه و تپّه می‌چرند، از آن من هستند.
11. تمامی پرندگانو تمام حیوانات صحرا از آن من می‌باشند.
12. اگر گرسنه هم می‌بودم به شما نمی‌گفتم،زیرا که من مالک تمام جهان و هرچه در آن است می‌باشم.
13. مگر من گوشت گاو می‌خورمو یا خون بُز می‌نوشم؟
14. بلکه شکرگزاری‌های شما، قربانی‌های شما باشدو به قولی که به قادر متعال داده‌اید، وفا کنید.