7. ای قوم من بشنوید، من سخن می‌گویم؛ای اسرائیل، بدانید که من خدا هستم،خدای شما که علیه شما گواهی می‌دهم.
8. من در مورد قربانی‌های شما و قربانی‌های سوختنی شما،که پیوسته تقدیم می‌کنید، شما را سرزنش نمی‌کنم.
9. من به گاو مزرعهٔ شماو به بُز گلّهٔ شما احتیاجی ندارم،
10. زیرا همهٔ حیوانات جنگلو تمام چارپایانی که بر هزاران کوه و تپّه می‌چرند، از آن من هستند.
11. تمامی پرندگانو تمام حیوانات صحرا از آن من می‌باشند.
12. اگر گرسنه هم می‌بودم به شما نمی‌گفتم،زیرا که من مالک تمام جهان و هرچه در آن است می‌باشم.
13. مگر من گوشت گاو می‌خورمو یا خون بُز می‌نوشم؟
14. بلکه شکرگزاری‌های شما، قربانی‌های شما باشدو به قولی که به قادر متعال داده‌اید، وفا کنید.
15. در مواقع سختی و مشکلات مرا صدا کنید.من شما را رهایی می‌دهمو شما مرا ستایش خواهید کرد.
16. امّا خداوند به شریران می‌فرماید:«شما حق ندارید که احکام مرا بیان کنیدو دربارهٔ پیمان من حرف بزنید.
17. زیرا نمی‌خواهید که من شما را اصلاح کنمو احکام مرا بجا نمی‌آورید.
18. دوست دزدان هستیدو با زناکاران همنشین می‌شوید.