1. خداوند بزرگ است، باید او را در شهر خدای ماو بر کوه مقدّس او پرستش نمود.
2. صهیون، کوه خدا که زیبا و بلند است،شهر پادشاه بزرگ که شادی بخش همهٔ مردم دنیاست.
3. خدا نشان داده است کهدر قصرهای آن، در حضور او امنیّت است.
4. پادشاهان همه متّفق شدندتا به آن شهر حمله کنند.
5. امّا وقتی آن را دیدند، تعجّب کردندو وحشتزده فرار نمودند.
6. از ترس و وحشت مانند زنی که درد زایمان داشته باشدبه خود می‌لرزیدند.
7. همچون كشتی‌هایی که دچار توفان می‌گردند به تلاطم افتادند.
8. آنچه را که دربارهٔ کارهای خدا شنیده بودیم،اکنون در شهر خدای خود، خداوند متعالبا چشم خود می‌بینیم.خداوند آن شهر را همیشه حفظ خواهد کرد.