81. خداوندا، از انتظار اینکه مرا نجات بدهی، خسته شده‌ام،امید من به وعده‌های تو می‌باشد.
82. چشمانم در انتظار وعده‌های تو تار گشته‌اندو می‌پرسم: «چه وقت مرا کمک خواهی کرد؟»
83. هرچند مانند مشک شرابِ پوسیده، بی‌فایده شده‌ام،امّا اوامر تو را فراموش نکرده‌ام.
84. تا کی باید صبر کنم؟چه وقت آنانی را که مرا عذاب می‌دهند، مجازات خواهی کرد؟
85. متکبّران و آنانی که با کلام تو مخالفند،برای من چاه کنده‌اند.
86. تمام اوامر تو قابل اعتماد هستند،مرا کمک کن زیرا متکبّران بی‌جهت مرا آزار می‌دهند.
87. گرچه نزدیک بود به زندگی من خاتمه بدهند،امّا من از اوامر تو سرپیچی نکردم.
88. به‌خاطر محبّت پایدارت بر من رحمت فرماتا شریعت تو را بجا آورم.
89. خداوندا، کلام تو تا ابد باقی است؛آن کلام در آسمانها پایدار است.