68. تو چقدر خوب و مهربان هستی،اوامر خود را به من بیاموز.
69. مردم متکبّر دربارهٔ من دروغ گفتند،امّا من با تمام دل اوامر تو را اطاعت می‌کنم.
70. اینها اشخاص بی‌شعور و تن‌پرور می‌باشند،ولی شریعت تو به من لذّت می‌بخشد.
71. تنبیه من به نفع من بود،زیرا سبب شد که اوامر تو را یاد بگیرم.
72. شریعت تو برای منبیشتر از هزاران سکّهٔ طلا و نقره ارزش دارد.
73. تو مرا ساخته و آفریده‌ای،پس به من دانش عطا فرما تا شریعت تو را بفهمم.
74. آنانی که از تو می‌ترسند، از دیدن من خوشحال می‌شوند،چون من هم به وعدهٔ تو امیدوارم.
75. خداوندا، می‌دانم که قضاوت تو عادلانه استو مرا نیز از روی انصاف تنبیه نمودی.
76. اکنون مطابق وعده‌ات،بندهٔ خود را از محبّت پایدارت آرامی ببخش.
77. مرا از رحمت خود برخوردار کن تا زنده بمانم،زیرا شریعت تو مایهٔ شادمانی من است.
78. اشخاص متکبّر که با دروغهای خود مرا متّهم ساختند، خجل و شرمنده شوند،امّا من همیشه به تعالیم و اوامر تو تفكّر خواهم نمود.
79. آنهایی که از تو می‌ترسند نزد من بیایند،آنان كه اوامر تو را می‌دانند.
80. مرا یاری كن تا با دلی پاک احکام تو را بجا آورمو شرمنده و سرافکنده نشوم.
81. خداوندا، از انتظار اینکه مرا نجات بدهی، خسته شده‌ام،امید من به وعده‌های تو می‌باشد.
82. چشمانم در انتظار وعده‌های تو تار گشته‌اندو می‌پرسم: «چه وقت مرا کمک خواهی کرد؟»