120. از ترس تو به خود می‌لرزمو از داوری‌هایت وحشت می‌کنم.
121. کارهای من درست و پسندیده بوده‌اند،مرا به دست دشمنانم مسپار.
122. مرا مطمئن ساز که کمکم می‌کنیو نمی‌گذاری که اشخاص متکبّر بر من ظلم کنند.
123. چشمانم در انتظار نجات تو تار گشته‌اند،برای نجاتی كه وعده دادهای.
124. مطابق محبّت پایدار خود با من رفتار نماو اوامر خود را به من بیاموز.