23. مانند سایهٔ غروب در حال فنا هستمو مانند ملخی رانده شده‌ام.
24. از بس روزه گرفته‌ام، قوّتی در زانوهایم نماندهو فقط پوست و استخوان شده‌ام.
25. نزد دشمنانم رسوا و مسخره شده‌امو وقتی مرا می‌بینند، سر خود را می‌جنبانند.
26. ای خداوند و خدای من، مرا کمک کنو به‌خاطر محبّت پایدارت، مرا نجات بده
27. تا دشمنانم بدانند که تو ای خداوند،نجات‌دهندهٔ من هستی.
28. آنها مرا لعنت می‌کنند،امّا تو مرا برکت بده، تا بدخواهانم شرمنده شوندو این بنده‌ات شادمان گردد.
29. دشمنانم را رسوا گردانو آنها را با شرم و خجالت بپوشان!
30. با زبان خود از خداوند بسیار تشکّر خواهم نمودو در حضور همهٔ مردم، او را ستایش خواهم كرد.
31. زیرا از مردم مسکین و فقیر حمایت می‌نمایدو از دست کسانی‌که آنان را محکوم به مرگ می‌کنند، رهایی می‌بخشد.