14. آنان را از تاریکی و ظلمت بیرون آوردو از غُل و زنجیر اسارت آزاد کرد.
15. آنها باید از خداوند به‌خاطر محبّت پایدارو کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داد شکرگزار باشند.
16. زیرا او دروازه‌های برنزیو میلههای آهنین را درهم شکسته است.
17. بعضی به‌خاطر روش گناه‌آلود خود رنج می‌کشیدندو به سبب شرارتهای خویش در عذاب بودند.
18. اشتهای خود را از دست دادهو پایشان به لب گور رسیده بود.
19. در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردندو او آنها را از پریشانی نجات داد.
20. او با کلامش آنها را شفا دادهاز مرگ رهانید.
21. پس آنها باید خداوند را به‌خاطر محبّت پایدارشو کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داده شکر کنند.
22. برایش قربانی تشکّر تقدیم کنندو با سرودهای شاد، کارهای او را بیان نمایند!
23. بعضی با کشتی به دریا رفته،به تجارت مشغول شدند.
24. آنها کارهای خداوند و کارهای عجیب او رادر عمق دریاها مشاهده کردند.
25. به فرمان او بادی شدید برخاستو امواج دریا را متلاطم ساخت.
26. کشتی‌ها گاهی به هوا پرتاب می‌شدندو گاهی به اعماق آب فرو می‌رفتندو سرنشینان آنها از ترس، نیمه‌جان شده بودند.
27. مانند مستان تلو‌تلو می‌خوردندو عقل خود را از دست داده بودند.
28. در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردندو او آنها را از پریشانی نجات داد.
29. توفان را آرام کردو امواج دریا ساکت شد.
30. آنها از آرامی خوشحال شدندو خداوند آنها را به بندر مقصود رسانید.
31. آنها باید خداوند را به‌خاطر محبّت پایدارو کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داده، شکر کنند.
32. عظمت و جلال او را در میان مردم بیان کنندو او را در حضور رهبران ستایش نمایند.
33. خداوند رودخانه‌ها را به بیابان تبدیل می‌کندو چشمه‌های آب را خشک می‌سازد.