8. امّا او همان‌طور که وعده داده بود، آنها را رهایی دادتا قدرت عظیم خود را نشان دهد.
9. او به دریای سرخ فرمان دادو دریا خشک شد؛و قوم خود را از میان دریا از روی خشکی گذرانید.
10. آنها را از دست آنانی که از ایشان نفرت داشتند، رهانیدو از چنگ دشمنانشان نجات داد.
11. امّا آب، تمام دشمنان آنها را غرق کردبه طوری که حتی یکی از آنان هم باقی نماند.
12. در آن وقت آنها به وعدهٔ او ایمان آوردندو برای او سرود شکرگزاری خواندند.
13. امّا آنها بزودی همهٔ کارهای او را فراموش کردندو منتظر مشورت و نصایح او نشدند.
14. بلکه با خواهش‌های نفسانی خود،خدا را در صحرا آزمودند.
15. پس او آنچه را که خواسته بودند، به ایشان عطا کرد،امّا مرض کشنده‌ای در بین آنها فرستاد.
16. در بیابان به موسیو به هارون، خدمتگزار مقدّس خداوند حسادت ورزیدند.
17. پس زمین دهان باز کردو داتان و ابیرام و همراهانش را در خود فروبرد.
18. آتش بر پیروانشان باریدو همهٔ آن مردم شریر را سوزانید.
19. آنها در دامنهٔ کوه سینا گوساله‌ای از طلا ساختندو آن بت را پرستش کردند.
20. مجسمهٔ یک گاوِ علفخوار را،بر خدای با عظمت و پُرجلال ترجیح دادند.
21. آنها خدایی را که با کارهای عجیب خودآنان را از مصر آزاد کرده بود، فراموش کردند،
22. کارهای عجیبی را که در زمین مصر انجام دادو یا آنچه را که در دریای سرخ کرد.
23. وقتی خدا فرمود که می‌خواهد آن مردم را از بین ببرد،خادم برگزیدهٔ او موسی، در مقابل خدا به شفاعت ایستادتا خشم او را برگرداند تا آنان را از بین نبرد.
24. آنها نخواستند که به آن سرزمین نیکو وارد شوندو به وعدهٔ خداوند اعتماد ننمودند.