29. با رفتار خود، خداوند را به خشم آوردندو به‌خاطر آن به بلا دچار شدند.
30. پس فینحاس، برخاسته و مجرمین را مجازات نمودو وبا از بین رفت.
31. این کار نیک فینحاس در پیشگاه خدا مقبول گردیدو تا به ابد از آن یاد خواهد شد.
32. در کنار چشمهٔ مریبه، خشم خداوند را برانگیختند،به طوری که به‌خاطر آن، موسی دچار زحمت گردید.
33. چون آن‌چنان او را به ستوه آورده بودندکه سخنان ناسزا گفت.
34. آن قومهایی را که خداوند دستور داده بوداز بین ببرند نکشتند،
35. بلکه با آنها ازدواج کردندو از رفتار بت‌پرستانهٔ آنها پیروی نمودند.
36. بُتهای آنها را پرستش کردندو در نتیجه اسباب سقوط خود را فراهم کردند.
37. پسران و دختران خود رابرای بُتهای کنعان قربانی نمودند.
38. خون پسران و دختران بی‌گناه خود را به‌خاطر بُتهای کنعان ریختندو آن سرزمین را با خون آلوده کردند.
39. به این ترتیب به‌خاطر رفتار بد خود، ناپاک گشتندو به خداوند خیانت ورزیدند.
40. آنگاه خداوند بر قوم خود خشم نمودهاز آنها متنفّر گردید.
41. پس آنها را به دست اقوامی که از آنها متنفّر بودند، سپردو آنها بر ایشان حکمرانی نمودند.
42. دشمنانشان بر آنها ظلم نموده،آنها را خوار و ذلیل کردند.
43. خداوند بارها قوم خود را نجات داد،ولی هر بار آنها مجدداً به ضد خدا شورش نمودند، بیشتر در گناه فرو رفتند.
44. با وجود این، هرگاه از روی درماندگی به حضور خداوند زاری کردند،خداوند زاری آنها را شنید.