23. وقتی خدا فرمود که می‌خواهد آن مردم را از بین ببرد،خادم برگزیدهٔ او موسی، در مقابل خدا به شفاعت ایستادتا خشم او را برگرداند تا آنان را از بین نبرد.
24. آنها نخواستند که به آن سرزمین نیکو وارد شوندو به وعدهٔ خداوند اعتماد ننمودند.
25. در چادر‌های خود نشستند و شکایت کردندو به دستورات خداوند گوش ندادند.
26. پس خداوند به طور بسیار جدّی قسم خوردکه همه را در آن بیابان از بین ببرد
27. و نسل ایشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده کندتا در سرگردانی بمیرند.
28. در فغور، بت بعل را پرستیدندو از قربانی‌هایی که به بُتهای بی‌جان تقدیم شده بود، خوردند.
29. با رفتار خود، خداوند را به خشم آوردندو به‌خاطر آن به بلا دچار شدند.
30. پس فینحاس، برخاسته و مجرمین را مجازات نمودو وبا از بین رفت.
31. این کار نیک فینحاس در پیشگاه خدا مقبول گردیدو تا به ابد از آن یاد خواهد شد.