1. خداوند را شکر کنید!خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست؛و محبّت پایدار او جاودانه است.
2. چه کسی می‌تواند کارهای عظیمی را که او انجام داده است، بیان کند؟چه کسی می‌تواند شکر او را آن‌طور که شایسته است، بجا آورد؟
3. خوشا به حال کسانی‌که احکام او را بجا می‌آورندو همیشه آنچه را که درست است انجام می‌دهند.
4. خداوندا، وقتی قوم خود را یاری می‌کنی، مرا هم به یادآور.وقتی آنها را نجات می‌دهی، مرا هم نجات بده
5. تا سعادت قوم خود را ببینمو در شادمانی امّت تو شریک گردمو در افتخاری که به قوم خود می‌بخشی، سهیم باشم.
6. ما هم مانند اجداد خود گناهکار هستیم،ما نیز خطا کرده و شرارت ورزیده‌ایم.
7. اجداد ما در مصر، کارهای عجیب تو را درک نکردند،آنها مهر و محبّت پایدار تو را فراموش کردندو در ساحل دریای سرخ علیه قادر متعال شورش کردند.
8. امّا او همان‌طور که وعده داده بود، آنها را رهایی دادتا قدرت عظیم خود را نشان دهد.
9. او به دریای سرخ فرمان دادو دریا خشک شد؛و قوم خود را از میان دریا از روی خشکی گذرانید.
10. آنها را از دست آنانی که از ایشان نفرت داشتند، رهانیدو از چنگ دشمنانشان نجات داد.