11. روزى که دشمنان، دروازه‌هاى آنها را شکستندو بیگانگان، مال و دارایى اورشلیم رابین خود تقسیم کردند و با خود بردند،تو مانند بیگانه‌ای ایستادى و تماشا کردى.
12. تو نمى‌بایست از بدبختى برادرانت خوشحال مى‌شدى،نمى‌بایست در روز مصیبت آنها شادی مى‌کردىو در هنگام غم و اندوه به آنها مى‌‌خندیدى.
13. تو نمى‌بایست در روز سختى قوم منبه شهر آنها داخل مى‌شدىو در زمان مصیبت آنها ثروتشان را تاراج مى‌کردىو از غم آنها شاد مى‌شدى.
14. تو نمى‌بایست بر سر چهار راهها مى‌ایستادىتا آنهایى را که می‌‌خواستند فرار کنند بگیری.نمى‌بایست در روز مصیبتآنها را به دست دشمنان تسلیم مى‌کردى.
15. «من، خداوند بزودى تمام قومها را مجازات مى‌کنم.اى اَدوم، طبق رفتار خودت با تو رفتار مى‌کنم.هرچه کرده‌اى به سر خودت خواهم آورد.