7. آنگاه گفتم ای خدا، من حاضرمو چنانکه در كتاب تورات آمده است،من آمده‌ام تا ارادهٔ تو را بجا آورم.»
8. او اول می‌گوید: «خواهان قربانی و هدیه و قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های گناه نبودی و از آنها خشنود نمی‌شدی.» (با وجود این كه اینها بر طبق شریعت تقدیم می‌شوند.)
9. آنگاه می‌گوید: «من آمده‌ام تا ارادهٔ تو را بجا آورم.» به این ترتیب خدا قربانی‌های پیشین را منسوخ نموده و قربانی مسیح را به جای آنها برقرار کرده است.
10. پس وقتی عیسی مسیح ارادهٔ خدا را بجا آورد و بدن خود را یک‌بار و آن هم برای همیشه به عنوان قربانی تقدیم كرد، ما از گناهان خود پاک شدیم.
11. هر كاهنی همه‌روزه پیش قربانگاه می‌ایستد و خدمت خود را انجام می‌دهد و یک نوع قربانی را مكرراً تقدیم می‌کند، قربانی‌‌ای كه هرگز قادر به بر طرف ساختن گناه نیست.
12. امّا مسیح برای همیشه یک قربانی به جهت گناهان تقدیم نمود و بعد از آن در دست راست خدا نشست.
13. و در آنجا منتظر است تا دشمنانش پای‌انداز او گردند.
14. پس او با یک قربانی، افرادی را كه خدا تقدیس می‌کند، برای همیشه كامل ساخته است.
15. در اینجا ما گواهی روح‌القدس را نیز داریم. او قبل از همه می‌گوید:
16. «این است پیمانی كه پس از آن زمان با آنان خواهم بست.»خداوند می‌فرماید:«احكام خویش را در دلهای آنان می‌گذارمو آنها را بر افكارشان خواهم نوشت.»
17. و بعد از آن می‌فرماید: «من هرگز گناهان و خطاهای آنان را به‌یاد نخواهم آورد.»
18. پس وقتی این گناهان آمرزیده شده‌اند دیگر نیازی به قربانی گناه نیست.
19. پس ای برادران، ما به وسیلهٔ خون عیسی مسیح اجازه یافته‌ایم كه با شهامت
20. از راه تازه و زنده‌ای كه مسیح از میان پرده به روی ما باز كرده است، یعنی به وسیلهٔ بدن خود، به مقدّس‌ترین مکان وارد شویم.
21. چون ما كاهن بزرگی داریم كه بر خاندان خدا گمارده شده است،
22. از صمیم قلب و از روی ایمان كامل دلهای خود را از اندیشه‌های گناه‌آلود پاک ساخته و بدنهایمان را با آب خالص بشوییم و به حضور خدا بیاییم.
23. امیدی را كه به آن معترفیم محكم نگاه داریم، زیرا او كه به ما وعده داده است، به وعده‌های خود وفا می‌کند.
24. برای پیشی جستن در محبّت و کارهای نیكو یكدیگر را تشویق كنیم.