خداوند میفرماید: «همانطور که چوپانی فقط دو پا و یک گوش گوسفندی را از دهن شیر باز میگیرد، در سامره هم تنها عدّهٔ کمی از کسانیکه بر تختهای مجلّل تکیه زدهاند، نجات مییابند.»