40. بیایید رفتار خود را بسنجیم و به سوی خداوند بازگردیم.
41. بیایید با تمام قلب، دست دعا به سوی خدایی که در آسمانهاست بلند کنیم،
42. و بگوییم: «خداوندا، ما گناهکاریم و از فرمان تو سرکشی کرده‌ایم و تو ما را نبخشیده‌ای.
43. «بر ما غضب کردی و ما را کُشتی، رحمت تو به وسیلهٔ خشمت پنهان گشت.
44. چون بر ما خشمگین بودی، خود را از ما پنهان کردی تا دعاهای ما به حضور تو نرسد.
45. تو ما را نزد مردم جهان همچون خاکروبه و زباله ساختی.
46. «تمام دشمنان ما، ما را تحقیر می‌کنند.
47. با هلاکت و نابودی روبه‌رو شده‌ایم و ترس و وحشت ما را فراگرفته است.
48. به‌خاطر نابودی قومم، سیل اشک از چشمانم جاریست.
49. «پیوسته اشک می‌ریزم
50. تا خداوند از آسمان به پایین بنگرد و ما را ببیند.
51. وقتی می‌بینم چه بلایی بر سر دختران شهر من آمده است، دلم از غصّه ریش‌ریش می‌شود.
52. «دشمنان بدون هیچ دلیلی مرا مثل پرنده به دام انداختند.
53. مرا زنده در چاه انداختند و سنگی بر سر آن گذاشتند.
54. آب از سرم گذشت و فکر کردم که بزودی خواهم مرد.
55. «خداوندا، از ته چاه تو را طلبیدم.
56. فریاد مرا شنیدی و به ناله‌های من گوش دادی.
57. وقتی به حضور تو دعا کردم، آمدی و گفتی: 'نترس!'