30. وقتی کسی بخواهد ما را بزند، صورت خود را جلو بیاوریم و وقتی به ما اهانت می‌کنند، تحمّل کنیم.
31. زیرا خداوند ما را برای همیشه ترک نمی‌کند.
32. هرچند خداوند غم و اندوه را بر سر ما بیاورد، ولی از روی محبّت سرشار خود بر ما رحمت خواهد کرد.
33. خداوند از غم و اندوه ما خشنود نمی‌گردد.
34. وقتی اسیران و ستمدیدگان ما پایمال می‌شوند؛
35. هنگامی‌که حقّی را که خدا به ما داده است، پایمال می‌گردد؛
36. و زمانی که در حق شخصی در دادگاه بی‌عدالتی می‌شود، خدا همه را می‌بیند.
37. هیچ امری بدون اراده و رضای خداوند انجام نمی‌شود.