5. خداوند مثل یک دشمن، اسرائیل را نابود ساخت.قصرها و قلعه‌هایش را با خاک یکسان کردو شهرهای یهودا را به ماتم‌سرا تبدیل نمود.
6. خداوند خانهٔ خود را که معبد بزرگ ما بود، ویران کرد.به روزهای عید و روزهای سبت خاتمه دادو پادشاه و کاهنان را مورد خشم و غضب خود قرار داد.
7. خداوند قربانگاه خود را ترک کرد و جایگاه مقدّس خود را خوار شمرد.او دیوارهای اورشلیم را به دشمنان سپرد و به آنها اجازه داد که دیوارهایش را خراب کنند.در معبد بزرگ که زمانی جایگاه پرستش مردم بود، دشمنان شیپور پیروزی و خوشی نواختند.
8. خداوند تصمیم گرفته است تا دیوارهای شهر صهیون را ویران سازد.او همهٔ شهر را برای ویرانی علامت‌گذاری کرد تا بکلّی خراب شودو هیچ قسمت آن آباد نماند و حتّی بُرجها و دیوارهایش هم فرو ریزند.
9. دروازه‌های شهر در زمین فرو رفته و میله‌هایشان شکسته شد.پادشاه و رهبرانش به کشورهای دیگر تبعید شده‌اند.احکام خداوند دیگر تعلیم داده نمی‌شوند و انبیا هم از جانب خداوند رؤیا نمی‌بینند.