25. چنانکه او در كتاب هوشع نبی می‌فرماید:«مردمانی را كه متعلّق به من نبودند،قوم خود خواهم نامیدو ملّتی را كه مورد لطف من نبود،محبوب خود خواهم خواند.»
26. و درست در همان جایی‌که به ایشان گفته شد: 'شما قوم من نیستید'آنجا آنها فرزندان خدای زنده خوانده خواهند شد.»
27. و اشعیا نیز دربارهٔ اسرائیل چنین می‌گوید: «حتّی اگر قوم اسرائیل به تعداد دانه‌های شن كنار دریا باشند، فقط عدّهٔ كمی از ایشان نجات خواهند یافت.»
28. زیرا خداوند به طور كامل و با سرعت، به حساب تمام عالم خواهد رسید.
29. و چنانکه اشعیای نبی قبلاً گفته بود: «اگر خداوند متعال فرزندانی برای ما باقی نگذاشته بود، ما مانند شهر سدوم شده و شبیه شهر غموره گشته بودیم.»
30. پس چه بگوییم؟ باید بگوییم كه ملّتهای غیر یهود كه برای به دست آوردن نیكی مطلق كوشش نكردند، از راه ایمان آن را به دست آوردند؛
31. حال آنكه قوم اسرائیل كه پیوسته جویای شریعتی بودند تا به وسیلهٔ آن نیک محسوب شوند، آن را نیافتند.
32. چرا؟ به علّت اینكه كوشش‌های ایشان از روی ایمان نبود، بلكه در اثر کارهای خودشان بود. به این ترتیب آنها از همان سنگی لغزش خوردند