1. ما كه در ایمان قوی هستیم، وظیفه داریم كه ناتوانی افراد ضعیف را تحمّل كنیم و در فكر راحتی خود نباشیم؛
2. بلكه بهخاطر خیریّت و تقویت اطرافیان خود در فكر راحتی آنها باشیم.
3. زیرا مسیح نیز در فكر راحتی خود نبود. چنانکه کتابمقدّس میفرماید: «اهانتهای آنانی كه به تو اهانت میکردند، به من رسید.»
4. زیرا هرچه در گذشته در کتابمقدّس نوشته شد، برای تعلیم ما بود تا به وسیلهٔ بردباری و دلگرمیای كه كلام خدا میبخشد، امیدوار باشیم.
5. خدایی كه سرچشمه بردباری و دلگرمی است عنایت فرماید تا با پیروی از مسیح عیسی همفكر باشید
6. و همه با هم یكدل و یک زبان خدا را كه پدر خداوند ما عیسی مسیح است ستایش كنید.
7. پس همانطور كه مسیح شما را پذیرفته است، شما نیز یكدیگر را برای جلال خدا بپذیرید.
8. مقصود این است كه مسیح، خادم قوم اسرائیل گردید تا آن وعدههایی را كه خدا به نیاکان آنان داده بود، تحقّق بخشد
9. و در نتیجه صداقت خدا ثابت شود و تا ملل جهان خدا را برای رحمت او تمجید نمایند. چنانکه كتابمقدّس میفرماید:«از این جهت تو را در میان ملل ستایش خواهم كردو نام تو را با سپاسگزاری به زبان خواهم آورد.»
10. و در جای دیگر میفرماید:«ای ملّتها، با قوم او شادی كنید.»
11. و باز در جای دیگر میفرماید:«ای تمامی قومها، خداوند را سپاس خوانید!و ای تمامی مردم، او را ستایش کنید.»
12. و اشعیا نیز میگوید:«ریشهٔ یَسی خواهد آمدو او برای حكومت بر ملّتها میآیدو امید ملل بر او خواهد بود.»