12. او با تاریکی خود را پوشانیدو ابرهای سیاه باران‌زا احاطه‌اش کردند.
13. از روشنی حضور او شراره‌ها زبانه کشیدند.
14. خداوند نیز در آسمانها با صدای رعدآسا سخن گفت.و صدای خداوند متعال شنیده شد.
15. تیرهای خود را پرتاب نمود و دشمنانش را پراکنده ساختو با رعد و برق همه را آشفته کرد.