1. کلام خداوند بر من آمد و فرمود:
2. «اینک ای انسان فانی، سوگنامه‌ای برای صور بخوان
3. و به صور که بر دروازهٔ دریا واقع شده و با مردم همهٔ سواحل تجارت می‌کنند بگو: خداوند متعال چنین می‌فرماید:«ای صور، تو گفته‌ای که من کمال زیبایی هستم!
4. مرزهای تو در قلب دریاهاست.سازندگانت، زیبایی تو را کامل کردند.
5. ایشان از درختان صنوبرِ کوهِ حرمون برای الوارو از چوب درختهای سدر لبنان برای ساختن دَکل به جهت تو استفاده کردند.
6. پاروهایت را از بلوطهای باشان ساختند،عرشه‌ات را از کاجهای سواحل قبرس ساختند،و با عاج تزئین کردند.
7. بادبانهایت از کتان گلدوزی شدهٔ مصری بود که چون درفش تو بود.سایبانهایت از پارچه‌های مرغوب آبی و بنفش جزیرهٔ قبرس بود.
8. پاروزنان تو از مردم صیدون و ارواد،و ملوانانت از مردان کارآزمودهٔ تو بودند.
9. نجّاران کشتی تو، مردان کارآزمودهٔ جُبیل بودند.ملوانان دریانورد همهٔ کشتی‌ها در بازارهای تو تجارت می‌کردند.
10. «سربازانی از پارس، لود و لیبی در ارتش تو خدمت می‌کردند. ایشان سپر و کلاهخود خود را در پادگانهای تو می‌آویزند. ایشان مردانی هستند که برای تو افتخار آوردند.
11. سربازان ارواد از دیوارهایت نگهبانی و مردان جماد از بُرجهایت محافظت می‌کردند. ایشان سپرهایشان را بر دیوار تو آویختند. ایشان مردانی بودند که تو را زیبا ساختند.
12. «تو در اسپانیا تجارت کردی و در عوض کالاهای فراوانت، نقره، آهن، روی و سرب گرفتی.
13. تو در یونان، توبال و ماشک تجارت کردی و کالاهای خود را با بردگان و وسایل برنزی عوض کردی.
14. تو کالای خود را برای اسبهای بارکشی و اسبهای جنگی و قاطرها به بیت‌توجرمه فروختی.
15. مردم رودس با تو داد و ستد می‌کردند، مردم بسیاری از سواحل در عوض کالاهایت، عاج و آبنوس به تو دادند.
16. مردم سوریه کالاها و فرآورده‌های تو را خریدند. ایشان در عوض کالاهایت، فیروزه، ارغوان، کارهای گلدوزی شده، کتان نازک، مرجان و یاقوت می‌دادند.
17. یهودا و سرزمین اسرائیل با تو داد و ستد داشتند و به جای کالاهایت به تو گندم، عسل، روغن زیتون و ادویه می‌دادند.
18. دمشق به‌خاطر کالاهای فراوانت با تو داد و ستد کرد و بهای آنها را با شراب حلبون و پشم زاهار پرداخت کرد.
19. ایشان آهن ساخته شده و ادویه در عوض کالاهای تو می‌دادند.
20. مردم ددان، به عوض کالاهای تو، نمد برای زین اسب می‌دادند.
21. عربها و فرمانروایان سرزمین قیدار برای کالاهای تو برّه، گوسفند و بُز می‌دادند.
22. بازرگانان سبا و رعمه با تو داد و ستد می‌کردند و برای کالاهای تو بهترین ادویه و سنگهای گرانبها و طلا می‌دادند.
23. بازرگانان حرّان، کنه، عدن، سبا، آشور و کلمد با تو تجارت می‌کردند.
24. ایشان به تو جامه‌های گرانبها و پارچه‌های آبی و قلّابدوزی و فرشهای رنگارنگ را که با ریسمانها بسته‌بندی شده بودند، فروختند.
25. کشتی‌های ترشیشی با کالاهای تو به سفر رفتند.«پس تو انباشته و سنگین در قلب دریاها بودی.
26. پاروزنانت تو را به دریاهای دور بردند.باد شرق تو را در قلب دریاها درهم شکسته است.
27. همهٔ ثروت و کالاهایت،همهٔ دریانوردان و ناخدایانت،و نجّاران کشتی و بازرگانانت،همهٔ سربازانت که در کشتی بودند،همه و همه در روز نابودی تو در دریا ناپدید شدند.
28. از فریاد ناخداهایت سواحل لرزیدند.
29. «همهٔ پاروزنان، کشتی را ترک کردند.دریانوردان و همهٔ ناخدایان در ساحل ایستاده‌اند.
30. و برای تو شیون می‌کنند و به تلخی می‌گریند،ایشان خاک بر سر خود می‌ریزند و در خاکستر می‌غلطند.
31. به‌خاطر تو موی سر خود را می‌تراشندو پلاس می‌پوشندو با تلخیِ جان بر تو می‌گریند.
32. آنها در سوگواری خود برای تو چنین می‌سرایند:'چه شهری مانند صور در دریا نابود شده است؟
33. هنگامی‌که کالاهای تو از دریا می‌رسید،مردم بسیاری را خشنود می‌کردی.با فراوانی ثروت و کالاهایت پادشاهان جهان را توانگر کردی.
34. اکنون دریا تو را درهم شکسته استو کالاهایت و همهٔ دریانوردانت در عمق آبها غرق شده‌اند.'
35. «همهٔ ساحل‌نشینان از حال تو حیران شده‌اند. پادشاهان ایشان ترسان و پریشان گشته‌اند و چهره‌های ایشان متشنّج گشته است.
36. تو برای همیشه نابود شده‌ای و بازرگانان در سراسر جهان ترسیده‌اند که مبادا به سرنوشت تو دچار گردند.»