8. به تنهایی آسمانها را گسترانیدو بر امواج دریا خرامید.
9. دُب اکبر، جبار، ثریاو ستارگان جنوب را آفرید.
10. عقل ما از درک کارهای بزرگو بی‌شمار او عاجز است.
11. از کنار من می‌گذرد و من نمی‌توانم او را ببینم.حرکت می‌کند و من احساس نمی‌کنم.
12. هرچه را بخواهد می‌برد و کسی نمی‌تواند مانع او شودو بگوید که چه می‌‌کنی؟
13. خدا از خشم خود دست نمی‌کشدو دشمنان خود را که به هیولای دریایی کمک کردند، پایمال می‌سازد.
14. پس من چطور می‌توانم با او بحث کنم؟
15. هر چند گناهی ندارم، ولی چیزی نمی‌توانم بگویم؛جز اینکه از خدایی که داور من است، طلب رحمت کنم.
16. حتّی اگر مرا بگذارد که حرفی بزنم،یقین ندارم که به سخنان من گوش بدهد.
17. او تُندباد را می‌فرستد و مرا پراکنده می‌سازدو بدون جهت به زخمهایم می‌افزاید.
18. مرا نمی‌گذارد که نفس بکشمو زندگی مرا با تلخی پُر می‌سازد.