14. آنگاه تو مرا با خوابها می‌ترسانیو با کابوس‌ها به وحشت می‌اندازی.
15. بنابراین من چارهٔ دیگری ندارم، جز اینکه خفه شوم و بمیرمو به این زندگی پر از رنج خود خاتمه بدهم.
16. از زندگی بیزارم و دیگر نمی‌خواهم زندگی کنم،پس مرا به حال خود بگذار، زیرا از من نفسی بیش نمانده است.
17. انسان چه اهمیّتی داردکه به او این‌قدر توجّه نشان می‌دهی؟
18. هر روز از او بازجویی می‌‌کنیو هر لحظه او را می‌آزمایی.