24. به من راه چاره را نشان بدهید و بگویید که گناه من چیست،آنگاه خاموش می‌شوم و حرفی نمی‌زنم.
25. سخنِ راست، قانع کننده است،امّا ایراد شما بی‌جاست.
26. آیا گمان می‌برید که سخنان من بیهوده و مثل بادِ هواست؟پس چرا به سخنان مأیوس کنندهٔ من جواب می‌دهید؟
27. شما حتّی به مال یتیم طمع داریدو از دوستانتان به نفع خود استفاده می‌کنید.
28. حال وضع مرا ببینید و بگویید که آیا من دروغ می‌گویم؟
29. دیگر بس است و بی‌انصافی نکنید.محکومم نسازید، زیرا گناهی ندارم.