10. باران را می‌فرستدو کشتزارها را آبیاری می‌کند.
11. فروتنان را سرفراز،و ماتمیان را شادمان می‌سازد.
12. نقشهٔ حیله‌گران را باطل می‌کندو آنها را در کارهایشان ناکام می‌سازد.
13. خودشان در دامی که برای دیگران گذاشته‌اند، گرفتار می‌شوند؛و توطئهٔ آنها نقش برآب می‌گردد.
14. روزِ روشنِ آنها به شبِ تاریک مبدّل می‌شود و کورمال‌کورمال راه می‌روند.
15. امّا خدا نیازمندان و فقیران را از ظلمِ ظالمو از چنگِ زورمندان نجات می‌دهد.
16. به مسکینان امید می‌بخشد و دهان شریران را خواهد بست.
17. خوشا به حال کسی‌که خدا او را تنبیه می‌کند،پس تو نباید از تنبیه قادر مطلق آزرده شوی،
18. زیرا اگر خدا کسی را مجروح می‌کند، خودش هم جراحت او را می‌بندد،بیمار می‌سازد و شفا می‌دهد.